ی احساس

اوهوم

حسم میگه قرارِ ی فوران توی راه باشه . ی خورده خاطره بازی کردم . مرور اتفاقات خوب یکم بهم روحیه داده شاید ب همین خاطرِ ک این حس رو دارم :)

خدا رو چ دیدی شاید اوضاع روحیم یکم عوض شد شاید دیدن دوستام حالمو خوب کرد اما میدونم ک قرار نیست ببینمشون :) اما این مهم نیست مهم اینه ک یکم ب خودم بال بدم شاید ی روزی ب پرواز رسید 

پرواز پرواز پرواز

چند وقته ک ب پرواز فکر میکنم ؟ نمیدونم . فکر کنم خیلی وقته . نمیدونی چ حسِ خوبیه حسِ رها شدن , پر زدن , رفتن . از همه چیز و همه کس رها شدن , محو شدن .

فقط تجسم کن : تویی و ی آسمون , تویی و معلق بودن بین زمین و آسمون , اصلا بگو ی متر اصلا بگو ی لحظه , لحظه ای ک حس میکنی روح از تنت جدا شده , حسِ خیلی نابیِ , خیلی ناب 

اصلا واسه همین چیزاس ک عاشق تاب خوردنم خخخ البته قطعا فقط یکی از دلایلشه. همیشه خیلی چیزا رو بهم یادآوری میکنه , خیلی چیزا . حتی من رو ب من  .

فکر کن:

تویی و هوایی ک میخوره توی صورتت و بهت یادآوری میکنه زندگی رو , شادی رو حتی خندیدن رو 

لحظه ای ک رهایی , رهای رهای رها 

حتی بگو ی ثانیه 

حسش کن , حسش کن . کافیه بهش لحظه ای فکر کنی تا اون نسیم رو حس کنی , نسیمی ک می برتت ب آرامش 

آرامــش . :) وای ک این کلمه چ عظیمه چ دنیاهایی ک پای این کلمه ساخته شدن یا ویران شدن. دنیاهای من و تو . توی نوعی , منِ نوعی 

یعنی آرامش واسه همه ی رنگه ؟ یا مثل اکثر چیزها , رنگی رنگیِ ؟ 

فکر کنم اگه رنگی رنگی باشه قشنگ تره . هر چی باشه دنیای ما آدم ها ک ی رنگ نیست . پس آرامشش هم رنگ های مختلف داره فقط کاش رنگِ آرامش ما خط نندازه روی آرامشِ بقیه .

کاش بشه دنیاهامونو کنارِ هم بسازیم . ن روی هم , ن با ویرون کردنِ هم

وای ک حسِ بدیِ دونستنِ این ک بدونی تو هم مسئولِ خراب کردن یا حداقل خط انداختنِ روی دنیای دور و بری هاتی

:)

امضا: ننه سرما