هی

راستی!
13هم تولدم بودا. امسال فرق می‌کرد انگار،
غمم نبود از یک سال بزرگتر! شدن.
گهکی اما یادم می‌رفت به سمت و سویش که فکر را منحرف می‌کردم و می‌زدم ب کوچه‌ی علی بی‌غم!
آری! آن هم رنگ و بوی خود را دارد! .... خوش گذشت!
لبخندی که نشسته بر لب و فکری که به هیچ سمتی نمی‌رود; ایستاست! و این خوب نیست، اما
چ می‌شود کرد که لبخندم زیباست!

:)
امضا: ننه سرما